De belevenissen van Luca in 2013

Half januari hadden we weer sneeuw dus voor Luca weer genieten ,spelen en speuren in de sneeuw.

Dit jaar samen met Basil die weer te logeren was bij ons terwijl de baasjes heerlijk op vakantie waren .Wat kunnen Luca en Basil  het goed vinden met elkaar!

Op het einde van de winter kreeg Luca last van haar linker oog. Veel tranen en nat oog. In eerste instantie dacht ik aan de kou en de wind, maar het ging niet over  dus toch maar een bezoekje aan de dierenarts. Druppels gehad, zalf, maar het werd niet minder. Traanbuis zat dicht en die heeft de dierenarts uiteindelijk doorgespoten(onder narcose). Dit hielp niet want de dag daarna zat het weer dicht. Doorverwezen naar oogspecialist en die heeft eerst een kuur van 6 weken van zalven gegeven. Er zat ook wat dikker slijm waardoor de traanbuis ook niet openbleef. Na die 6 weken was de traanbuis weer open geleidelijk de zalf gaan minderen en nu houd ik het oog bij met dagelijks schoonspoelen.

Ook heb ik een paar dagen doorgebracht  in Gouda waar Luca weer lekker kon optrekken met de Leonbergers , heerlijke wandelingen in het Goudse Hout hebben gemaakt en gezwommen in de Reewijkseplassen . Alleen heeft ze de laatste dag een wondje opgelopen, ze is gaan likken nadat ze hoogstwaarschijnlijk is gestoken door een wesp. Het heeft uiteindelijk nog een tijdje geduurd voor dat dit weer genezen was en ze heeft dan ook  met een schoentje rondgelopen in huis. Met wandelen vond ze het maar niets en liet ik het maar af. Het was vooral om steeds opnieuw likken te voorkomen.

In juni heeft Luca  als Hond van de maand in het blad Honden Manieren gestaan. Je moest aangeven waarom je hond voor jou zo bijzonder was of waarom je ze een keer in de spotlights wilde zetten.

Hond van de maand

 Natuurlijk is voor iedereen zijn hond bijzonder , zo is  luca dat ook voor mij. Graag zou ik ze dan ook eens in de spotlights willen zetten.

Luca is een Schwyzer laufhund (een ras wat jullie dit jaar ook behandelen bij de zeldzame rassen). We hebben haar 6 jaar geleden in Zwitserland gehaald als pup van 9 weken. Onze vorige hond was een Duitse brak die 15 jaar oud is geworden, het was leeg en stil in huis daarna . En zo kwam er  weer een nieuwe hond . Het werd weer een brakkenras of wel een lopende jachthond en we zijn dan ook goed op de hoogte van de eigenschappen van de Brakken.  De laufhund is een hond met een zeer grote jachtpassie. Waarom is Luca nu zo bijzonder voor mij? Als eerste omdat ik denk dat Luca voor haar ras veel heeft geleerd wat je niet zo gauw verwacht bij deze honden of waar van men denkt: Brakken zijn eigenwijs en kun je niets leren. . Maar met veel positieve opvoeding, training en geduld (het is een gevoelig ras) heeft Luca aardig wat  diploma’s behaald. Het begon natuurlijk met de puppycursus, daarna de vervolgcursus. Later bij een andere hondenschool heeft ze het diploma gehoorzaamheid voortgezet, diploma gehoorzaamheid 1 – 2 en 3 en diploma sociale huishond gehaald. Dit alles deden we graag samen, het hoefde niet perfect te zijn maar ze moest er plezier in hebben. Vanaf dat ze 1 jaar was ben ik ook behendigheid met haar gaan doen wat Luca nog steeds erg graag doet. Ook heeft ze 2 jaar aan speuren gedaan waar ze speurcertificaat 1 en 2 heeft gehaald. (FHN).Dit is een mooi alternatief als je niet op wild wilt speuren en dat ligt natuurlijk erg in haar straatje want hier kan ze werken met haar neus. Maar Luca blijft natuurlijk ondanks alle gehoorzaamheidscursussen/diploma’s een jachthond, een echte Brak, want als ze wild ruikt en/of ziet en ze is los volgt ze luidgevend het wild en reageert dan niet meer op de mooi aangeleerde commando’s en kan ze uren weg zijn.( dus loopt ze nu aan een lange speurlijn in de buitengebieden)

Luca is ons trouwe maatje. In huis is zij een rustige hond en houd heel erg van de zon. Bijzonder is dat ze  wel graag comfortabel wil liggen en ze sleept dan  vaak haar kussen uit de mand en legt het buiten op het gras neer om dan heerlijk te gaan genieten als een prinses op haar kussen.

Nog een leuke bijzonderheid is dat ze haar eigen oor in de bek kan pakken. Dit doet ze meestal als ze samen met ons met een balletje speelt. Kan haar oor trouwens ook op ons commando weer los laten. Mooi toch zo’n lange oren!

We hopen nog lang van Luca te mogen genieten!

Madeleine Vrolings

Het  werd weer langzaam herfst, altijd mooi om regelmatig naar het bos te gaan of in het buitengebied te wandelen vaak ook met wandelmaatje Floris.

 

Het loopt weer tegen het einde van het jaar, Luca is 8 december 8 jaar geworden , we genieten altijd weer van haar, thuis, en als een fijn  maatje om overal mee naar toe te nemen.

Luca bij haar evenbeeld in brons